De aanleiding van de leesreis is tweeledig. De belangrijkste zit in een stoel in Emmen. De meeste uren van de dag voor zich uit te staren. De tweede is al aangegeven: tijd en wat doe ik er mee kan doen.
De man in de stoel, is mijn vader, 78 jaar en sinds anderhalf jaar van slag. Dat manifesteert zich in passiviteit en misschien depressiviteit. Op zijn 67ste ging hij met pensioen en had zich veel voorgenomen. Een studie Stedenbouwkunde is zelfs genoemd. En hij had de tijd. Zijn ouders (mijn opa en oma) werden boven de 90. Fysiek prima ,maar mentaal ging dat met hun in de laatste jaren minder. Depressiviteit en dementie.
Dus had mijn vader goede voornemens, een mooie verzameling boeken en alle tijd.
Toen ik klein was vulde mijn vader een grote zwarte kist met recensies, artikelen en andere reminders voor later. De grote kist is nu wat kleiner (volwassen perspectief), nog steeds gevuld met die reminders uit de jaren 60, 70 en 80. Stil papier met recensies van toneelstukken en boeken. Maar verder dan het lezen van krantenkoppen en een strip komt hij nu niet meer. Het stemt me droevig en ook hulpeloos. Luisterboeken worden afgewezen net zo als menig ander initiatief. Dat is dan weer Groningse koppigheid (kinderen be aware)
En natuurlijk lijk ik op mijn vader. Hij (en mijn moeder) hebben me de liefde voor literatuur meegegeven. En een goede docent, Dick Prins, op de Pedagogische Academie hebben me naar een studie Nederlands gekregen. En zo wil ik graag meer met al die belangstelling. Wil ik dat pas concreet als ik met pensioen kan (toevallig ook 67) en dan pas die belangstelling botvieren?
Ik heb een ruime en rijk gevulde boekenkast. Die titels heb ik dus eens kritisch bekeken en zoals beschreven in heb ik een plan gemaakt. Van nu tot mij 78ste.
De tweede aanleiding is tijd. Ik kan na het behalen van mijn MBA een nieuwe studie starten. Promoveren bijvoorbeeld. Dat is een traject van vele jaren en wat heb ik daaraan? Dus stel ik die tijd nu in dienst van mijn eigen ontwikkeling. (Ik heb al wel een oogje op een studie laten vallen: een “Master of Arts” die de Open Universiteit aanbiedt. Een oogje zeg ik, want het moet wel passen in mijn leesreis. Die match moet ik nog maar eens gaan onderzoeken. Eerst maar eens de eerste stukjes van de reis afleggen!)
No comments yet.