Na de eerste nieuwsbrief over Techatelier en een paar interessante gesprekken vorige week , gejaag van tien studentenprojectgroepen en –bedrijven die mooie resultaten willen laten zien, blogposts voor werkenbijhogescholen.nl en managementboek.nl en veel boeken die gelezen worden als jurylid, is het even achterover leunen geblazen.
Jee wat gebeurt er veel! En wat gaat het hard! Ik neem weinig tijd om stil te staan bij de leuke dingen. En ik ben te weinig betrokken bij echt belangrijke dingen. Dat is nu een zieke en snel verslechterende vader.
Een weekendje bezinning. Andere prioriteiten moet ik even maken. Rust tussen de oren. Pas op de plaats van wat is er echt belangrijk. En dat is dan niet het zoveelste boek maar bijvoorbeeld een kind zien winnen met voetbal in de regen. Een plan maken hoe die zorg eruit moet gaan zien en wat dat voor werk voor gevolgen heeft. Hoe dat over die afstand in een hardwerkend gezin gevolgen heeft.
Ik ga dus nee zeggen tegen wat zaken binnenkort. Overdragen wellicht voor een paar weken. Het is niet het einde van de wereld. Zodat ik tijd en aandacht maak voor zorg én voor stilstaan bij kleine dingen. Luisteren naar belangrijke verhalen en daar oor voor hebben. Nu gingen ze gehaast voorbij. Dat is zonde maar wordt verbeterd.
En als je afvraagt: waarom die foto? Mijn vader is een Groninger. Hier liggen de roost van hem en mij (en vele generaties Weegenaars). Dit is een foto van het vlakke Groningse platteland. Toen ik jong was werd er jaarlijks geknotwilgd. Dat maakt deze foto bijzonder.
No comments yet.