Na een paar seconden was ik weer wakker. Alle verschillende afleidingen waren zo groot dat pas na 4,62 liter diesel in mijn benzine auto bij mij het lampje ging branden. Niet goed. Even rust. Alle ballen in de lucht houden is leuk, tot iemand je een zetje geeft, aan het lachen maakt of… Het zetje dat mij deze week helemaal uit evenwicht bracht, was het overlijden en de begrafenis van mijn ex-schoonvader, Ferry Vincentie. De opa van mijn kinderen. Een super-opa. Een Indo en een man waar zijn kleinkinderen mee wegliepen. Het verdriet was groot de afgelopen week. Stoere jongens worden even klein en breekbaar. Volwassen meiden een schim. Opa is 89 geworden en in zijn slaap overleden. De dood, de begrafenis en alles wat daar bij hoorde, een ex-schoonfamilie zien na 15 jaar, blijkt een te grote aanslag op de concentratie voor het dagelijks werk, alle stress rond projecten en schrijfactiviteiten. Mijn gedachten zijn overal en nergens.
Nu staat de auto een nachtje bij de Toyota-garage en is, hopelijk, morgen weer gereed om zijn ding te doen. Hij moet met ons naar Praag om een paar dagen even niets te doen. Sorry voor de teleurstelling. Maar geen stukjes op weblogs, geen projectplannen lezen, begrotingen schrijven, nieuwe concepten bedenken etc. etc. Sorry maar op dinsdag is het loket weer open.
Er zitten maar twee boeken in de koffer: Het Juiste Moment van Grimbert Rost van Tonningen en Liefde in tijden van cholera van Gabriel Garcia Marquez. Twee bijzondere boeken, de een om herinneringen aan te krijgen, de andere vol met mooie herinneringen.
Het is treurig en koud weer in Praag. Pasen 2013. Een paar dagen niets doen. Het weer zal me niet deren. Tot volgende week en mooie Pasen.
No comments yet.