Ik geloof niet zo dat de overheid 100% verantwoordelijk is voor zijn/haar burgers. Er zijn wat taken die zij moeten doen, zoals veiligheid garanderen, een sociaal vangnet bieden, zorg goed organiseren etc. We stemmen ze naar Den Haag en betalen belastingen om hun werk mogelijk te maken. Aan de andere kant moet je als burger je eigen verantwoordelijk kennen en waar nodig actie ondernemen. Je kunt dus je middelvinger opsteken tegen de overheid. Easy eigenlijk. Je schouders er onder zetten kost wat meer inspanning. Kijk in 2021 heb ik te veel te lang thuis gezeten. Slecht voor van alles. Studenten coachen achter een schermpje, colleges verzorgen met zeer beperkte interactie, het is lastig enthousiast vol te houden. Maar hé ik heb betekenisvol werk, er komt maandelijks een net salaris binnen, studenten ronden mooie projecten af, er zijn HBO-ICT diploma’s uitgereikt en we roeien als team met de riemen die we hebben. Het bootje maakt nog steeds geen water.
Het klimaat is ook zo’n verhaal. Veel dingen kun je zelf, een CO2- uitstotende industrie aanpakken, dat is een ander verhaal. Maar de kracht van het individu is groter, zeker als je individuen gaat organiseren en initiatief durft te nemen. Privé-keuzes kun je ook in je werk maken. Privé ruim ik vuil op, verduurzamen we ons huis en tuin, scheiden afval etc. En dat kan beter. Ik koop teveel nieuw. Ik denk te weinig na over de boodschappen die ik doe (dat doet de vrouw des huizes meestal, dus die spreek ik wel eens aan.)
Ik krijg en koop relatief veel nieuwe boeken. Goed voor de boekenindustrie maar minder goed voor het klimaat. Dus in 2022 koop ik privé maar 1 op de 10 boeken (10%). Ik denk dat het in 2021 zo’n 50-050 was. De rest via de 2de hands markt, als luisterboek en de bibliotheek. En van de boeken die ik via mijn kanalen krijg zorg ik dat ze zo goed mogelijk in mijn netwerk hergebruikt worden. In mijn artikel en blogpost verwerk ik thema’s en boeken die met duurzaamheid en klimaat te maken hebben. Aan het einde van het Managementboek artikel over creativiteit en innovatie vlecht ik er nog de SDG-doelstellingen in als businesshack.
In mijn werk zorg ik met mijn keuzesemester collega’s vanaf volgend semester dat in hun projectplan en business expliciet naar de Sustainable Development Goals gekeken gaat worden. Dat betekent dus dat in zo’n 35 projecten de studenten aan hun opdrachtgever gaan vragen hoe zij daar naar kijken. Met een collega en in samenwerking met het onderwijsdeel van Social Innovation en Climate Campus ontwikkelen we een workshop voor onze ICT-studenten. Ik heb twee duurzaamheidsprojecten “geadopteerd” om wat meer tijd in te stoppen om het een serieuze kans op succes buiten het onderwijs te geven: Geldzeker en SOIL . Mooie, betekenisvolle projecten die ik een warm hart toe draag.
Even samenvattend, als je de oplossingen voor grote complexe problemen uit Den Haag verwacht en je basis reactie is je middelvinger opsteken omdat zij alles moeten fixen. Denk even na. Er is genoeg zelf te doen, ondanks de beperkingen die de coronacrisis ons biedt. Ik steek mijn middelvinger maar eens tegen corona op. Ik denk dat het virus zich er niet al teveel van aan trekt 😊
No comments yet.