Aangetrokken door een diepgaand artikel van Michael Lewis over president Obama, heb ik mijzelf Vanity Fair van oktober cadeau gedaan. Als extra o.a. een artikel over de 50ste verjaardag van 007, Waarom Katie Holmes nooit met Tom Cruise (en zijn Scientology Church) moest trouwen? Wat Michael Douglas en Matt Damon op de set van de nieuwe HBO serie Behind the Candelabra uitspoken. En héél véél advertenties. En ik kwam een advertentie van Vanity zelf tegen over hun bijdrage aan de business book verzameling. Auteurs die genoemd werden: Kurt Eichenwald, Bethany McLean, William Cohan, Bryan Burrough en natuurlijk Michael Lewis. Ik heb ze allemaal gelezen (één of meerdere titels). En in eerste instantie schaamde ik me daar een beetje voor.
Nu koppel ik Vanity Fair niet direct aan doorwrochte managementboeken! Maar na wat denkwerk zag ik het licht: Vanity is in staat en bereid (of misschien wel andersom) om goede journalisten te betalen voor langdurig onderzoek én schrijftijd. Neem Lewis samen met Obama: vijf maanden meelopen en een lang artikel schrijven. Eichenwald, Cohan e.a. zijn onderzoeksjournalisten die in de Enron zaak, over Wall Streetschandalen etc. stevige en spraakmakende pillen hebben geschreven zoals The Smartest Guys in the Room (over Enron) , Barbarians at the Gate en Money and Power (over Goldman Sachs). Naast langdurig bijblijven in het gebied, achtergrondonderzoek (veel interviews) en feiten controleren, is in al deze werken de vlotte journalistieke schrijfstijl onderscheidend (ik heb ze allen met plezier gelezen). En dat komt dus door hun “vingeroefeningen” in Vanity Fair. Lees het artikel van Lewis er maar op na. Er zal vast een mooi boek uit groeien!
No comments yet.