Terwijl de lezers door veel bladen op vakantie gestuurd worden met historische crisisliteratuur over de ABN AMRO, Bear Stearns en Fortis (gezellig) ga ik hier dus in op de Kerstsamenstelling. En dat is dames heren managers en ondernemers het nieuwe businessmodel van Gratis. Het langverwachte boek van Chris Anderson. Naast dit boek dient u een kladblok te leggen voor alle invallen en aantekeningen, ondersteunt door Tribes van Seth Godin.
Gratis is een uitloper van het onderzoek dat Anderson heeft verricht voor zijn eerste succesvolle werk The Long Tail, en dat leidde tot een artikel in 2007 zijn blad Wired: Free, Why $0,00 is the Future of Business. Het artikel is een goede inleiding op het thema van het boek: alles wat digitaliseerbaar is, zal tenderen naar een gratis, noppes en nul euro. Alles waar een overvloed aan is, tendeert naar gratis. Daarom kost het downloaden van de pdf van Gratis niets (althans nog niet), maar het boek (atomen) natuurlijk wel, en Anderson als spreker (schaars) de komende tijd een heleboel.(ben wel beniewd of Anderson zijn spreektijd durft bloot te stellen aan een veiling- of een “betaal wat je het waard vindt”-model).
Maar de interessante vragen zijn natuurlijk w:aarom iets gratis kan zijn, oftewel wat is het bedrijfsmodel om toch euris te verdienen? Want voor niets gaat de zon op. Google Search, Maps en Docs zijn gratis voor de gebruiker, maar er worden ads getoond en hoe klein ook de bedragen, er kan door Google flinke winst mee gemaakt worden. De falende activiteiten als Orkut worden snel weer gesloten. (stel je voor Google Docs wordt gekilld, en wat dan? Hoeveel ben je bereid te betalen?)
Er zijn diverse freemium-modellen, maar de marketeers van deze wereld zullen de komende jaren hard moeten werken om hun strategie hierover te bepalen. Werelden als muziek en nieuws ervaren dat defensieve tactieken (bv gedigitaliseerde content heel goed beschermen. dreigen met enorme schadevergoedingen of Internetheffingen als bijdrage) uitstel van executie zijn. Nu.nl, Geenstijl, Metro en Spits bedreigen de imperia van de Telegraaf Media Groep (TMG) en PCM.
Veel freemiummodellen die Anderson als voorbeeld gebruikt zijn natuurlijk simpel: betaal alleen voor premium ‘content’ (hoogwaardiger kwaliteit, eerder geleverd, in atomen niet digitaal), verdien aan andere service (niet aan downloads maar aan optredens, t-shirts etc.), betaal pas als je echt leuk vindt (levels in games) of betaal zoveel als je er voor over hebt (waarderingsmodel zoals RadioHead vorig jaar introduceerde bij haar laatste album) .Dat zijn niet de modellen die het voor veel bedrijven zullen doen, die worden al jaren gehanteerd.
Was het boek de kleine €20 euro’s waard. Ja t.o.v. de download zeker, maar dat is de gewoonte van deze boekenlezer dat uren naar het scherm staren niet echt leuk is. Maar t.o.v. van het artikel en de online gevoerde discussie (goede intro op Andersons blog), voegt het niet veel toe. Anderson heeft met dit boek, zeker in deze tijd wel een steen in de marketingvijver gegooid. De vraag is of de (bedrijfs)strategen uit de voeten kunnen met dit model en haar consequenties. Daarvoor zal de komende jaren meer onderzoek nodig zijn, meer succes-en faalcases uitgewerkt moeten worden.
No comments yet.