Impact met nieuwe businessmodellen. Het is een mooi en spannend verhaal aan het worden, dat Techatelier. En een verrekt complexe. Nieuwe techniek en ICT naar de onderwijsketen krijgen is taaie business. De keten van Primair Onderwijs (PO), Voortgezet Onderwijs (VO), Beroepsonderwijs (VMBO en MBO) en PABO’s. Want dat is wat er nodig is en wat er is blijven liggen de laatste decennia. Er zijn goede initiatieven, lokaal. Er is druk vanuit de overheid met Techniek2020 en curriculum.nu en er wordt, bijvoorbeeld aan het VMBO, veel geld (€100 miljoen de komende jaren) beschikbaar gesteld om doorstroming te creëren. Want die andere kant, dat bedrijfsleven slaat de noodklok. Hun bellen heten stagnerende economie en arbeidsmarkt. Met een mooi woord: er is transitie nodig in het onderwijs t.b.v. de kansen van kinderen en studenten op de arbeidsmarkt.
Met het Techatelier heb ik in Zwolle gekozen voor route binnen- en buiten het onderwijs. Binnen het onderwijs door studenten van het domein Educatie aan de slag te zetten met lessen ontwikkelen op een school: de Onderwijsroute1014. Buiten school, want daar gaat het “atelier” gedeelte over, op een plek waar ze met techniek aan de slag kunnen: de Stadkamer in Zwolle. Ik partner onbedoeld met twee mooie partijen: een innovatieve school in ontwikkeling die zijn nek uitsteekt met hun techniekdagen én de beste Bibliotheek van Nederland in 2018.
Aan de zijlijn wordt gewerkt en gesleuteld aan het businessmodel. Er wordt met grote bedrijfspartijen en samenwerkingsverbanden in de Techniek en ICT gesproken. Er wordt druk gewerkt aan het samenvoegen van alle ideeën en documenten om duurzaamheid en inclusiviteit vast te leggen. Alle kinderen in Nederland meer kansen bieden in een technischer samenleving (=missie). Door maakonderwijs beschikbaar te stellen voor scholen, te ondersteunen met beleid en programma’s en plekken waar kinderen aan de gang kunnen, met spullen en expert ondersteuning. Ik prijs me de afgelopen maanden gelukkig samen op te trekken met Albert Barth (o.a. Kleinkunstig en Plokko) en richting gemeente en provincie met initiatieven te komen om het thema economisch neer te zetten. We maken het techniek en ICT wat softer door de term maakonderwijs te gebruiken. Met STEAM en 21e -eeuwse vaardigheden er hard achter natuurlijk.
Ik ben ook docent, verbonden aan Hogeschool Windesheim en en wil studenten laten leren. Dit schooljaar waren dat er ruim vijftig die in diverse minoren met de educatieve – en bedrijfsmatige kant aan de slag zijn gegaan. En met fondsenwerven, hoe dat gaat, en met communicatie, waar de kansen liggen en het werk. Vanaf september staan er weer 45+ studenten in de startblokken van de Pabo en de Educatieve Minor om met thema’s als Computational Thinking in hun lessen (aan kinderen!) en op hun stagescholen (dus een voorbeeld aan collega’s!) aan de slag te gaan. Nieuwe communicatiestudenten gaan verse opdrachten krijgen. Zoveel is zeker. De onderzoekers van het Lectoraat Onderwijsinnovatie en ICT kunnen ook weer aan de slag.
Duurzaam kost uiteindelijk wel ergens geld. Ik ben een half jaar “gesponsord” door mijn opleiding voor een dag in de week. HBO-ICT valt onder het domein Techniek die op lange termijn baat hebben bij dit project. Diepe buiging voor het nemen van dit risico. Want binnen de opleiding is er met HBO-ICT studenten en ons werkveld genoeg te doen. De keten die op korte termijn profiteert is de educatieve keten. So far geen kosten. Maar dat zal een keer moeten om grotere impact te krijgen.
Impact en maatschappelijke winst is niet direct meetbaar. Transities duren lang. We gaan kinderen onder andere nieuwsgieriger, creatiever, innoverender en onderzoekender maken. We gaan makers maken. Eerst in Zwolle eo. We nemen scholen mee in deze reis, door aan leerkrachten te laten zien dat het kan. Studenten in te zetten bij de lessen met innovatief lesmateriaal waar (technische) bedrijven achter kunnen zitten met verstand van zaken. Directeuren en bestuurders door te helpen en te adviseren beleid te maken en te laten zien wat er buiten school allemaal al is en ontwikkeld wordt. Dat helpt hun die agenda’s en vraagstukken en urgentie uit het werkveld te adresseren. Want reken maar dat daar via allerlei directe en indirecte wegen druk wordt uitgeoefend.
En buiten school, ja daar kan het feest worden. We hebben daar heel veel leuke ideeën bij. Een beetje geld, tijd, spulletjes en goodwill en we gaan los in de Stadkamer. We helpen medewerkers van technische bedrijven experts te worden voor kinderen. Is het een gekke gedachte om plekken te hebben waar bedrijven op maakonderwijsplekken talenten voor de toekomst te ontdekken? En die te steunen in hun ontwikkeling. Dat gebeurt met sport- en muziektalenten ook! We kijken naar zijinstroom, mensen met educatieve kennis die maakonderwijs erbij gaan leren. Misschien met tijdbankier-modellen om vrijwilligers te betrekken.
Aan de onderkant dichten we het af met wetenschap en onderzoek. Onderzoek bij en samenwerking met lectoraten. Nieuwe Business Modellen van Jan Jonker is al maanden mijn leidraad. Daaruit haal ik klaverbladmodellen, waardeberekeningen, inspiratie en probeer ik overzicht te houden op de grote lijnen en de samenhang.
First things first:
– commitment van de politiek op de agenda economie;
– fondsen voor minimaal vijf jaar voor het einde van 2018;
– partners in onderwijs en techniek zodat er vanuit Zwolle en Overijssel landelijk geschaald van worden;
– de (keten)regie niet uit het oog verliezen.
En dan vragen ze nog of ik iets met verandermanagement en transitie doe! En innovatie in het onderwijs!
Als je vragen hebt, wilt bijdragen of leuke ideeen; bertrand@techatelier.nl of bel 065258555
No comments yet.