Gefaald? Dat heb ik zeker ook gedaan, (te) vaak, privé en in werk. Vind ik zelf, want falen is subjectief. Ik heb het ook liever anders gehad, maar dan had ik er ook weer niet aan moeten beginnen. Het zal mijn nuchterheid zijn. Het waren, privé en zakelijk, dure ervaringen. Maar aan het eind van de dag is geld maar geld, en zijn andere dingen belangrijker.
Ik heb als ondernemer ooit op het punt gestaan een boek en businessmodel te maken rondom mislukt en falend ondernemerschap. De meeste ondernemingen zijn klaar binnen drie jaar. Mijn inzichten zijn pre-corona. Als ondernemer heb ik zelf driemaal gefaald. Het waren stuk voor stuke pijnlijke ervaringen.
Echt succesvol ben ik niet geweest. Ik ben ook laat begonnen, iets voor mijn veertigste. Ik kan achteraf wel toegeven dat mijn tekortkoming is dat ik niet kan verkopen. Ik heb er geen gevoel bij. Niet van koud verkopen en niet van warm. Honderden mensen op netwerkborrels leren kennen om ergens een commerciële kans te krijgen? Het is aan mij niet besteed. En ik heb me ook niet kunnen omringen met mensen die dat dan weer wel heel goed kunnen. Geld heb ik voor Flabber en M-engaged genoeg binnengehaald. Subsidies, investeringen etc. Maar de deuren zijn gesloten, de bankrekeningen zijn opgeheven en ieder is zijn weegs gegaan. De miljoenen (kuch) zijn nooit op mijn bankrekening bijgeschreven.
De ervaringen heb ik kunnen meenemen naar het hoger onderwijs. Daarbinnen is “ondernemen” super complex. Het Techatelier (twee jaar aan getrokken) is daar een voorbeeld van. Ik geef al die ervaringen, en er zijn ook genoeg positieve hoor, een plekje in mijn workshops en het coachen van studenten(teams). Falen is alleen maar waardevol als je er iets van leert.
Elizabeth Day heeft met Failosophy een werkje geschreven waarin zeven handvatten staan voor het geval het misgaat. Laat ik alle zeven langslopen, met een eigen ervaring, voor zover die aan de orde is.
- Failure just is
Zeker, je bent niet alleen. Ik laat mijn succesvolle privé-leven (ahum) even buiten beschouwing. De kans dat je als ondernemer slaagt is zeer, zeer klein. Ondernemers als Elon Musk en Steve Jobs, de welbekende serial entrepreneurs zijn zeer zeldzaam. Maar beginnen aan een initiatief of een onderneming zonder hoop en positieve verwachtingen van succes, maakt het extra ingewikkeld. Falen geeft je een kans om te leren, wie je bent. De volgende keer kan het wel anders. Wordt het dan beter? Dat weet je later pas.
- You are not your worst thoughts
Als ondernemer kan jouw graadmeter van succes geld zijn, aanzien en/of macht. De lat leg je zelf. Daar ben ik anders tegen aan gaan kijken. Het kunnen ook de mensen zijn die je inspireert. Soms steek je alleen maar een vuur aan dat door anderen weer verder wordt gedragen. De waarde voor mij van het project Techatelier waren al die mensen die ik heb leren kennen, in het onderwijs en bedrijfsleven, waardevol ver voorbij dat project. Er zo naar kijken zal je een stuk gelukkiger maken. Misschien komt er ook nog genoeg geld binnen.
- Almost everyone failed at their twenties
Helaas, deze ervaring kan ik niet bevestigen. Mijn ondernemende houding startte pas rond mijn 40ste. Toen mij uitgelegd werd wat ik met mijn creativiteit kon gaan doen.
- Breakups are not a tragedy
Ik heb dit in privé en zakelijke sfeer zelf meegemaakt. Het zijn pijnlijke herinneringen. Het is een hoop gekloot. Het is ook verdrietig en kostbaar geweest. Er gaat altijd veel negatieve energie in zitten. Een zakelijke partner uit een vennootschap krijgen is veel moeilijker dan een vrouw uit een relatie. Een bedrijf moet soms failliet om de zaak te beeindigen. Een huwelijk laat zich makkelijker ontbinden. Na een huwelijk (ook als de scheiding kostbaar is) kun je wel verder. En met bouwen komt weer de energie. Uiteindelijk heb ik het overleefd.
- Failure is data-acquisition
Mannen zien falen anders als vrouwen, stelt Day. Als witte man heb je sowieso enorme voordelen, omdat falen dan anders is als voor vrouwen of mensen met een kleur. Day stelt dat op basis van haar gesprekken in haar podcast How to fail with Elizabeth Day.
Ik heb het zelf nooit zo ervaren. Ik weet niet of dat in Nederland klopt. Ik heb de gang naar het UWV gemaakt, en (kansloos) naar de Sociale Dienst. Ik had dezelfde meld- en sollicitatieplichten als ieder ander. Ik heb geen geld op mijn rekening gehad. En, na een scheiding, drie maanden bij vrienden geslapen (en gegeten). Geen medelijden! Ik koos er zelf voor om weg te gaan. Dat was enorm bevrijdend. Qua werk heb ik altijd het geloof gehad dat ik werk kon aanpakken of initiatieven kon ontplooien. En dat heb ik zeker vijf keer succesvol bewezen.
- There is no such thing as a future you
Of ik het op dit punt eens ben Day, dat denk ik niet. Misschien is het de aanpak die ze kiest om naar de toekomst te kijken. Natuurlijk veranderen mensen, komen er kansen langs, loopt het leven nu eenmaal zo. Vandaag gezond, morgen ziek. Covid-19 komt voorbij. Misschien is het omdat ik dat vijfjaren plan nu juist wel gemaakt heb, en daarmee al zes maanden op weg ben. Met wat einddoelen voor ogen richt ik steeds kleine stukje (kwartalen) in. Combinatie van agile, design thinking en wat ik op een hoger doel nog wil bereiken in mijn leven. Anders glippen al die vrije weken door mijn handen.
- Being open about our vulnerabilities is the source of true strength
“The most valuable thing I have learned about failure is this: that when we choose to be honest about our won vulnerability, we forge the greatest sense of connection with others and the greatest strength in ourselves.” Eén van mijn argumenten om dit stuk te schrijven is die kwetsbaarheid. Mens wat heb ik her en der gefaald. Op nagenoeg alle fronten die ik kan bedenken. Maar… ik zou het (bijna allemaal) niet anders gedaan hebben. Misschien had ik dan meer geld gehad. Had ik veiliger beroepskeuzes gemaakt, maar zat ik me te vervelen in mijn werk. Had ik voor een andere partner gekozen (dat gras is echt niet altijd groener)? En andere ondernemende keuzes gemaakt en een keer echt hard failliet gegaan. Nu is alles toch nog netjes op zijn pootjes terecht gekomen.
No comments yet.