De Disruptive Innovatie-theorie van Clayton Christensen is een model dat ik gebruik om nieuwe media-toepassingen in het onderwijs te analyseren. Het is een model dat op kritiek stuit, maar het meest bruikbaar voor de Master Mediapedagogiek-studenten.
In 1997 publiceerde Christensen The Innovator’s Dilemma (vertaald als Het innovatie dilemma bij Uitgeverij Contact. Nog verkrijgbaar bij o.a. De Slegte). Een baanbrekend werk, waarin hij uitlegde hoe technologische ontwikkelingen als sluipmoordenaars bedrijfstakken kunnen ontwrichten. In de analyse in dit werk kwam naar voren dat bedrijven heel slecht zijn om dit soort innovators te ontdekken. Oorzaken: de ontwrichtende technologiën zijn in eerste instantie technisch verre van superieur aan de geaccepteerde technologie, de marges op ontwrichtende producten zijn in eerste instantie klein, in benchmark vergelijkingen worden ze vaak niet meegenomen. Vaak vertegenwoordigt een ontwrichtende technologie een markt op zichzelf. Organisatie hebben hier duidelijk een blinde vlek voor.
Na succesvolle opvolgers als The Innovator’s Solution en Seeing What’s Next (een handboek voor bedrijven om hun blinde vlekken op te zoeken) heeft Christensen zich in 2008 gestort op een analyse waar ontwrichtende technologiën kunnen helpen grote sociale problemen op te lossen: onderwijs en gezondsheidzorg In Disrupting Class How Disruptive Innovation Will Change the Way the World Learns analyseert hij de negatieve trends in het Amerikaans onderwijsbestel. Oplossingen kunnen gezocht worden in het doorontwikkelen van computer-based learning naar onderwijs programma’s voor studen-centric learning. (bespreking binnenkort op Boekcover.nl). In december verschijnt The Innovator’s Prescription: A Disruptive Solution for Health Care.
No comments yet.