Ondernemers; wij nemen soms onvoorstelbare risico’s. Gister ontvouwde ik mijn plannen met het Techatelier aan een collega en die sprak van gekte. “Positief bedoeld hoor!” Maar toch: geen plan, geen contracten, geen afhechting met onderdelen van de betrokken organisatie. Heel veel nog niet. En toch gewoon begonnen. Goed hoor, die feedback. Het helpt mij prioriteiten stellen.
De grens over van willen naar doen. Dat heb ik gedaan door aan mijn LinkedIn profiel de baan Oprichter Techatelier toe te voegen. Het is geen nieuwe baan. Het is er nog even “ernaast”. Er wordt positief op gereageerd.
Weinig tijd, geen geld, geen organisatie, veel ambitie, maar op papier nog erg weinig. Ik ben begonnen. Windesheim-studenten in de minor Entrepreneurship op de 3de verdieping van het Hanz gebouw gaan het Techatelier logo, de Business Model Canvas en Value Proposition Canvas posters, andere mensen etc. zien verschijnen. Ik ben ook starter 🙂 En de “ik” moet heel snel “wij” worden.
Gekte natuurlijk, en ik heb de stormbal bij mijn opleiding gehesen. Want als het misgaat zijn twintig studenten binnen Windesheim van Educatie Aardrijkskunde, van de minor Social Entrepreneurship, de minor Educatie binnen Techniek en de minor Fundraising, Grantmaking & Sponsering teleurgesteld. Ik ben hun opdrachtgever voor een onderdeel van het project: inhoud, funding en sociaal ondernemingsidentiteit.
En 52 leerlingen en leerkrachten van de Onderwijsroute 10-14 want zij tonen het lef om hun kinderen met ICT en techniek stevig in aanraking te laten komen.
Veel mensen varen niet uit als de stormbal gehesen is. Ze wachten het veilig en rustig af en stellen zich niet bloot aan de elementen. Geen risico’s. Het is een keuze. Die van mij is die van de kyte surfer die het voelt kriebelen bij code geel. Suite aan en gaan. Het voelt fantastisch en is, vanaf de kant, spectaculair. Spectaculair gaat het worden, ICT en techniek bij het Techatelier.
No comments yet.