Gister vertelde één van mijn studentes Media-pedagogiek dat de vriend van haar beste vriendin (en heel even onze studente) op 23 jarige leeftijd aan een hartstilstand is overleden. Evie heel veel sterkte en we denken aan je.
Op haar Hyves-pagina stromen condoleances binnen. Gedichten worden geplaatst en linken naar passende liedjes met even troostende teksten worden geupload. Helpt dit, geeft dit steun? Troost? Ik weet het eigenlijk niet.
Dood blijft ongrijpbaar en bizar. En dat is van alle tijden. Hoe we er anno 2008 mee omgaan is misschien anders? Wie het weet, graag zeg het.
Ik houd mijn kinderen de komende dagen ook weer eens extra vast, want het kan maar zo gebeuren.
No comments yet.