Een beetje vreemde titel natuurlijk, maar we zijn zo gewend dat een boek er als papier uit moet zien, dat ik het wil benadrukken. Het gaat slecht in de papieren uitgeefwereld. Kranten hebben het zwaar (lees o.a. Venerable newspapers face extinsion), maar in de boekenwereld is er ook genoeg gaande.
Wat berichten uit Amerika, ons voorland, maar wat harder getroffen door de economische crisis: uitgever Thomas Nelson
besloot vorige maand zijn catalogus voor dit jaar te halveren, met als bijkomende consequentie het ontslag van een aantal mensen (lees het
stuk hier), er worden 300.000 nieuwe titels per jaar in Amerika gepubliceerd, terwijl er nauwelijks meer gelezen wordt (lees artikel hier).
Michael Hyatt, CEO van Thomas Nelson, heeft een goede analyse, Choosing which books to publish, gemaakt en gepubliceerd. Hyatt is een zeer moderne uitgever: als CEO houdt hij al een paar jaar een weblog bij, hij gebruikt Facebook en hij is actief als Twitteraar.
Ergo als persoon zit hij in de moderne wereld, als CEO van een klassieke uitgeverij zit hij opgescheept met de problemen uit het verleden. Zijn analyse toont dan ook alle karakteristieken van BCG-matrix, een portfolio-analyse. Deze is op zijn beurt weer gelieerd aan de gedachte van de Productlevenscyclus. Klassiek voer voor marketeers: producten die in het einde van hun levenscyclus zijn zijn de dogs.
Het dilemma van Hyatt, en andere uitgevers natuurlijk, is dat zij met teruglopende inkomsten scherpere keuzes moeten maken. De uitgever/redacteur is het traditionele kwaliteitsfilter voor de lezer.
Maar de groep die zich in het verleden als innovatief leespubliek gedroeg, de jongeren die jonge auteurs & uitgevers omarmden, die hebben hun rug afgekeerd van het papieren boek.
Zij zoeken en vinden hun leesvertier op Internet. In een wereld waar het meeste gratis is, en waar een andere economische wet geldt: die van de Long Tail oftewel de Pareto-verdeling. Ook bekend als de 80/20 – regel. Hier spelen een paar nieuwe regels:
1) zoals gezegd voor de lezers is het meeste gratis;
2) er zijn nauwelijks kosten verbonden aan publicatie. Weblogtools ed zijn gratis;
3) er is geen barrière om te beginnen;
4) jonge schrijvers zoeken hun eigen podium, op weblogs, in Hyves, op mobiele platforms (zie ook Movels: nieuw publiek, nieuwe schrijf- en uitgeefmodellen), waar ze ook maar willen.
5) jongeren zijn gewend openhartige kritiek te krijgen en te geven, zowel off- als online.
Natuurlijk heeft deze enorme vloed aan tekstcontent beperkingen. Veel is van slechte kwaliteit. Is het publiek
wel in staat om het kwaliteitsfilter te bepalen? Systemen hiervoor als Digg , maar ook populariteitsmeters binnen sociale media, staan nog in hun kinderschoenen.
Samenvattend: Michael Hyatt en veel van zijn collega’s zitten met een groot dilemma en een paar grote vragen. Hoe de
transitie van hun product, een creatieve met schrift op papier vastgelegde boodschap, te maken van papier naar digitaal? En dan wat
verder dan e-boek. Hoe moet het medium “boek”, geherdefinieerd worden?
Zij die dat de komende jaren succesvol kunnen doen zijn spekkoper. Net zoals de uitgevers begin 1500 dit waren, toen zij de mogelijkheden van
de pers, het gedrukte woord, zagen. Na ruim 500 jaar lijkt dit, volgens de klassieke productlevenscyclus aan zijn eind.
Dit stuk is te danken aan inzichten opgedaan in Here comes everybody The power of organizing without organisations door Clay Shirky (Allen Lane 2008). Een krachtig werk. Hierin komt uitvoerig de disruptieve kracht (van o.a. publiceren) van Internet aan de orde. Publish then filter staat haaks op het klassieke uitgeefwerk Filter then publish. Het boek zal later dit jaar in vertaling verschijnen onder de titel Iedereen.
No comments yet.