Het is 1 maart en vandaag start voor, hopelijk veel mensen, de campagne ikpas . Om 30 of 40 dagen geen alcohol te drinken. Succes en sterkte! Ik heb er net een maandje (februari) opzitten.
Wat was het doel? En wat kwam ik tegen?
Doel was om mijn lever een poosje rust te geven. Dat heeft dan weer andere effecten op je lichaam. De kwaliteit van slaap bijvoorbeeld. Eén maandje is genoeg. En om te bewijzen dat ik het kan. Want na een kritische meting in januari bleek ik toch zo’n 15 – 20 glazen per week te drinken. Biertje hier, wijntje daar, afzakkertje, je kent dat wel. Een beetje gewichtsafname kon een zijeffect zijn.
Was het moeilijk?
Nee voor mezelf om het te laten staan niet. Maar de sociale druk. O wat ongezellig. Dat is namelijk waarom wij, gelegenheidsdrinkers, namelijk de alcohol nuttigen. Ik heb het niet over de “echte” alcoholisten die flessen wegdrinken om hun ellende te vergeten. Nee de meeste alcoholisten drinken gezellig samen. En als je dan niet (even) meedoet, krijg je dat wel te horen. Er zijn vaak ook behalve een glas water, geen alternatieven. (Nu moet ik zeggen dat Alcoholisch freies Weizener prima te drinken is). Dus
Ja, dat is lastig. Je moet je verdedigen, dat je het doet.
“Is toch niet leuk?”
Nee maar wel gezond.
“Zoveel drinken we toch niet?”
Nou, dat kon wel eens flink tegenvallen. Mits je eerlijk tegen jezelf bent
“Nou ik merk het niet zo hoor. Een of twee glaasjes”
Nee maar je lichaam wel.
Kortom het is gelukt. Een maand geen alcohol!
Na een week wel even chagrijnig (detox is normaal, duurt 2-3 dagen). Mijn huid is niet mooi glanzend (voordeel dat ik niet gezien heb). Ben niet afgevallen (want krijg vreemd genoeg extra honger ‘s avonds en dat is niet gestopt). Ben wel beter gaan slapen. En die lever, tsja die laat niet zoveel info zien. Het zal vast beter met hem gaan. Volgend jaar krijg ie weer een maandje rust.
No comments yet.