Mensen die mij kennen weten het: ik ben niet van financiën en economie. Toch is het eerste wat ik zaterdag in de Volkskrant opsla Het spel en de knikkers, politiek economisch commentaar van Frank Kalshoven. Vaak zit ik na het lezen wat te mijmeren en me af te vragen: hoe doet die Frank dat, mij plezier laten beleven aan rapportjes, koopkrachtvraagstukjes etc. ? Zaterdag daagde het: het is de motiveren schrijfstijl. Als Frank schrijft ga je denken en wil je aan de slag. Als niet financieel geinteresseerde kan ik niet zoveel, maar toch. Frank is weblogtechnisch ook al bezig op de Volkskrantblog Sociale Agenda. Niet alleen, want dat is namelijk het slimme van Frank: hij suggereert en er ontstaat discussie.
Frank schrijft ook voor Vrij Nederland. De meest recente stukken kunt u hier vinden.
Een voorbeeld van hoe vaktaal het onderzoek kan verstrikken is te vinden in het interview met Robert Reich (boven uw spel & knikkers), zat. 19 jan. De interviewers zeggen duidelijk in de op een na laatste vraag “zelfs als ze slecht presteren”, maar Reich rekent hier alleen in markt terminologie en denkt zowaar dat het een kwestie van talent is: vrije concurrentie bepaald de salarissen van “topmannen”. Niet dus.