In de laatste weken van september las ik met veel ontzag Toni Morrison’s Lied van Solomon. Een indrukwekkend werk met een mooie personages en verhaallijn. Na zeer lange tijd las ik weer eens een werk van een schrijfster. Het boek sloot aan op het thema van het 3de kwartaal: Amerikaanse geschiedenis. En bij mijn #educateyourself leesdoelen. Ik moet wel concluderen dat zowel in mijn boekenkast als in de 100 boeken leeschallenge het aantal vrouwen beperkt is. Er staat in mijn boekenkast een plankje biografieën van grote historische personen en schrijvers. Je begrijpt het wel: allemaal blanke mannen van middelbare leeftijd. In mijn boekenkast kom ik eigenlijk alleen Hella S. Haasse en Russisch dichteres Anna Achmatova tegen. En nu dus ook Toni Morrison.
Mijn 100 boekenreis is gebaseerd op de boekenwebben die Steinz in zijn boek Gids voor de wereldliteratuur heeft gemaakt. Ook daar overwegend blanke mannen. Van de 52 stuks zijn er slechts 7 van schrijfsters: Jane Austen, Virginia Woolf, Agatha Christie, Marguerite Yourcenar, Elfriede Jelinek, Toni Morrison en Hella S. Haasse. Naast een beperkt aantal vrouwen heeft Steinz nog meer omissies: Azië, Afrika en het Midden-Oosten. Ik moet mijn leven dus gaan beteren. Meer breedte creëren. Ik ga nog eens kritisch door de Steinz. Voor kwartaal 4 heb ik Virginia Woolf gekozen. Er zijn de afgelopen jaren veel werken van haar (her)vertaald. Dat maakt boeken als The Waves en The Years een stuk toegankelijker. Steinz boekenweb boek is Orlando. Meer over wat ik ga lezen van haar kun je hier vinden. Let’s go.
P.S. Mocht je tips voor me hebben van interessante schrijfsters die ik echt niet mag missen: geef een link, naam oid in de comments. Dankjewel.
No comments yet.