Ja hij sloeg toe. De twijfel. Het grote werken moet nu gaan gebeuren. Honderden uren van én lezen én schrijven. Nog zeven hoofdstukken. En vijf artikelen voor managementboek.nl. Een stapel van meer dan tien boeken over leiderschap en teams om door te lezen. En daarna voor vier andere thema’s met een strakke deadline die de redactie van Managementboek Magazine me terecht oplegt. En dan moet je de stijlkritiek op het eerste hoofdstuk verwerken. Verwerken in de psychische zin, want de keuze om het later te herschrijven is snel gemaakt. En dan zal het ook beter kloppen. Als je een hoofdstuk schrijft over “sterke schouders waar de rest op staat”? Dan gaat dat niet het laatste maar het eerste hoofdstuk worden.
Ik twijfelde vorige week wel even. Waar schrijf ik dit boek voor:
voor het Grote Geld?
om mijn Ego te strelen?
een kafje van papier met mijn naam erop?
een droom waarmaken?
om managers en leiders te helpen groeien?
Ik twijfelde niet door de kritiek hoor. Je bent er op voorbereid dat een redacteur opbouwend én kritisch naar je tekst krijgt. Het zal niet de eerste en niet de laatste keer zijn, hoop ik. Een managementboek schrijven om één van de eerste drie redenen? Dan zijn er echt handiger manieren om met je tijd en ego om te gaan. Een thriller in de “stijl van Deon Meyer” zou mijn eerste gedachte zijn.
Het is die droom waarmaken. En het laatste. Die managers én leiders die net als veel van hun Master-opleidingen nog vast zitten in de standaard kennis van Marketing, Accounting, Strategie, Human Resource Management etc. Noch de startende ondernemen noch de ervaren manager houdt zich met al deze takken van sport bezig. Daarvoor zijn ze veel te omvangrijk of ingewikkeld geworden. Ik heb die MBA ook gevolgd.
Mijn droom is een boek samen te stellen rond een deel van de meer dan 500 blogpost die ik voor Managementboek.nl heb geschreven. Op onderwerpen die mij hebben of nog interesseren. Dat is in de afgelopen 15 jaar natuurlijk verschoven. Het vakgebied is breder geworden. Dat leek de makkelijkste weg naar een eerste boek.
Dat was het idee. En dus schreef ik een synopsis en een proefstukje. De volgende stap was een uitgever geïnteresseerd krijgen. In de dialoog met hun kreeg de reeks blogjes kop en staart. En is het thema verruimd tot een “leesgids voor leiders”. Wat ging er op dit onderwerp vooraf in onderzoek en de managementliteratuur? En wat zijn de trends voor de komende jaren? Plus de invloed van corona! En een “kaart” want dat hoort in reisgids. Het betekent ook meer werk, studie van de recentste literatuur, kritisch kijken naar wat vooraf ging.
En tot slot, de schrijfstijl. Je kent ze wel, van die lange wollige zin waar je na twee koppelwoorden en wat tussenzinnen al snel de draad kwijt bent. Ik ben daar best goed in, al zeg ik het zelf. Er ligt nu een geel boekje naast me. Schrijf eens even normaal joh! Geen groen boekje dus, die komt later. En van die lesjes uit dat gele boekje wordt nu dankbaar gebruik gemaakt. Hopelijk helpt het. Om dit stukje bijvoorbeeld leesbaar te maken.
Twijfel, ja hoor die heb ik nog wel. Beter om het gezonde spanning te noemen. Ik heb de kans zelf gecreëerd voor dit boek. Mijn idee, mijn initiatief, mijn droom, mijn hulp. Hop, doorlezen, schrijven en inkoppen die kans. Zodat leiders beter gaan worden. En managers zich verder kunnen ontwikkelen. Een boek dat ik had willen lezen, 25 jaar geleden, om verder te groeien.
No comments yet.