Na een intensieve periode met het dramatische van Shakespeare, nu drie maanden romans en essays van Jeroen Brouwers (1940). Het werk van Brouwers staat al decennia in mijn boekenkast. Wel wat gelezen. Veel is best zware kost. Hij werd in de jaren tachtig bekend als de schrijver met een oeuvre dat ging over zijn jeugd in een Jappenkamp en ouders die daar flink getraumatiseerd van naar Nederland kwamen. Brouwers schreef daar o.a. Verzonken Rood en De Zondvloed over. Hij schreef een vuistdik boek over zelfmoord in de Nederlandse letteren: De Laatste Deur. Pittig thema.
En hij ging de confrontatie met critici en collega schrijvers nier uit de weg. Via polemieken en brieven had hij het met menigeen aan de stok. In Het Vliegenboek uit 1991 zijn de bekendste stukken gebundeld. Mooie essays zijn gebundeld in Het Circus der eenzaamheid.
Brouwers is nog niet met pensioen. De afgelopen jaren schreef hij mooie romans die hem zelfs veel literaire prijzen en een nieuw publiek opleverden. Het 100 Boeken boek is Geheime kamers uit 2000 dat een hoogtepunt in zijn carriere is. Later vervolgde hij met Bittere bloemen en in 2014 met Het Hout. De eerste Nederlandse schrijver.
Een startpunt voor de man achter de schrijver (alhoewel analisten beweren dat de scheidslijn tussen de personages in zijn werk en de schrijver dun zijn) is de vuistdikke biografie Jeroen Brouwers Het verhaal van een oeuvre door Johan Vandenbroucke. In 2015 volledig ge-update nav de 75 jarige verjaardag van de schrijver.
No comments yet.