Misschien kan dit stuk “mezelf een schop onder je kont geven” heten. Of is het één het resultaat van het andere? Al drie jaar in de fysieke en mentale lappenmand. En daar moest ik me in het voorjaar uitwurmen. Drie jaar hartproblemen, teveel stress, werkgedoe van de vrouw, verdriet, een merkbaar ouder wordend lichaam en zo nog wat zaken. Zaken die mensen tussen de 55 en 65 vaker overkomen. Ik heb er wel eens wat over geschreven.
2017 over wel heel veel te doen plus een doodzieke vader.
2018 hartproblemen die uitmondden in een pacemaker en beta-blokkers en het overlijden van mijn vader in augustus.
Tussen september 2018 en april 2019 heb ik mezelf even “uitgezet” om helemaal voor Mariska klaar te staan. Toen die weer werk had ging bij haar de knop om. Bij mij duurde het nog een jaar, 2019 (lees ook: 2019 was een slecht lees- en blogjaar ) en een stukje van dit jaar. En toen in het voorjaar vond ik het genoeg!
Ik was er in mei wel klaar mee. Die eerste coronamaand, april thuis lesgeven en coachen, ik was zo klaar met mezelf! Bijna 58, nog een jaar of negen te werken en pfff weinig lol. Depressief? Die vraag heb ik me wel gesteld, maar uit testjes heb ik toch niet idee dat dat speelde. Ik denk (nog niet) aan de dood, ik slaap goed, eetgedrag is prima, (werk)stress is beperkt aanwezig. Integendeel, mijn werkomgeving, collega’s van HBO-ICT en studenten in de minoren geven aan dat het ok gaat, onderwijs is prima, projecten lopen over het algemeen goed, kortom daar zijn geen klachten. Ga zo door! Belangrijke informatie en die kunnen collega’s en management hun mensen niet vaak genoeg geven.
Dus ging ik op zoek naar een manier om “focus” te krijgen. Die term heb ik er maar aan gehangen. Ik lummelde wel mijn werkdagen en vrije uren door. Leverde ongeveer wat er gevraagd werd. Het voelde alleen niet bevredigend. En daar nog jaren in blijven hangen? Het had gekund.
In een uitgeversaanbiedingsfolder viel mijn oog op Ontwerp je leven, wat bekend voorkwam. Twan Verdonck is Life Design coach en dat liet een belletje rinkelen. Dus ik dook in de stapels boeken en viste daar (het geheugen werkt nog prima) Ontwerp je eigen leven uit. De Life Design methode opgezet door Bill Burnett en Dave Evans waar Verdonck een gecertificeerde pupil van is. Ik had een handvat en model gevonden om mijn leven weer vorm te geven. Bill en Dave, grijzende vijftigers (geen gejaagde dertigers die dit kunstje ook wel even onder de knie hebben gekregen) geven aan dat je eigenlijk op elk moment in je leven vorm kunt geven aan de rest daarvan. Ze zijn beiden design thinkers, en dat kwam ook wel goed uit.
Ik heb ruim een maand gewerkt aan het eerste ontwerp, vier paden voor de komende vijf jaar uitgewerkt. Mijn uitgangspunt is dat ik nu de tijd, de middelen en de energie heb.
Grijs, Groen, Blauw en Paars. Ze staan voor vier scenario’s.
Grijs; gezond ouder worden nu alles inrichten om plezierig en fysiek ok naar de minimaal 85 te gaan. Anders eten, flink gewicht eraf, meer bewegen etc.
Groen; duurzaam. Ik heb wel wat wensen om zaken anders in te richten, er in mijn werk wat mee te doen (People, Planet, Profit, duurzame ondernemersmodellen etc.) Het Adapt or Btrapped project van de gemeente heeft wel wat ogen bij mij geopend. Of ik zelf 2050 haal is niet zo zeker. Ik kan werken aan een betere wereld voor mijn kinderen en aankomende kleinkinderen.
Blauw; de schrijfwens. Blauw omdat er al lang een thrilleridee met “blauw” in de titel op papier staat. Aan die schrijfambitie kun je ook makkelijk een paar jaar werken. Is dat wat voor nu en later? Kan ik schrijfritme ontwikkelen? Minimaal een betere en bredere schrijver worden is nooit verkeerd.
Paars; de kleur die vaak uit mijn persoonlijkheid testjes komt en wijst op de creatieve en culturele kant. De ambitie is om daar een stevige basis te leggen voor het lezen, de filosofie, kunst, film etc.
Design thinkers gaan niet over één nacht ijs. Het is een iteratief proces. Dus haalde ik wat mensen erbij, vertelde mijn ideeën en vroeg ze oa. Zie je me dit doen? Wat heb ik nodig? Etc. Ik kreeg mooie, bruikbare en waardevolle feedback. Het leidde tot het volgende: Groen en Grijs zijn samengevoegd tot Grijs&Groen. Aan Blauw is een ambitie toegevoegd. Lees ook Starten met schrijven; zo laat? Ik lees per slot al voldoende (100boeken) en als ik nou iets dat ik na mijn pensioen kan doen is dat bijvoorbeeld een programma Cultuurwetenschappen bij de Open Universiteit volgen. En vanuit die twee lijnen Grijs&Groen en Blauw zijn nu dingen opgestart. Deze blogpost is daar een stukje van.
Afspraken met verschillende mensen en partijen zijn gemaakt om ambities te onderzoeken. Juli en augustus waren er om dit te testen. Kleine succesjes te boeken en van te genieten. En dan de plannen nog concreter maken zodat ik er focus op heb en energie uit krijg.
En niet te vergeten lol. Ander eten koken, een gewicht op een weegschaal die naar beneden gaat, nieuwe duurzame producten en ideeën ontdekken (met bijvoorbeeld Dit is een goede gids van Marieke Eyskoot), eerste schrijfdingen uitwerken voor een uitgever, ontdekken (en herkennen) hoe het plot van een thriller in elkaar zit. Ik heb er helemaal zin in!
No comments yet.